ေတာင္ေတြၾကားမွာသြားတဲ့ခရီး

မရည္ရြယ္ဘဲ သြားျဖစ္တဲ႔ ခရီးပါ။ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီး မဟုတ္တဲ႔ ေက်းလက္ေလး တစ္ခုလို႕ ဆိုရမွာပါ။ အဲဒီ ျမိဳ႕ေသးေသးေလးကို ေရာက္ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက အလည္လာဖို႔ ဖုန္းဆက္တာနဲ႔ ေကာက္ခါငင္ခါ သြားလိုက္တာပါ။ ျမိဳ႕ေသးေသးေလးဆိုေပမဲ႔ ေတာင္တန္းေတြ ပတ္လည္ဝို္င္းျပီး ထင္းရွဴးေတာေတြ၊ လိေမၼာ္ျခံေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ဆိုတာနဲ႔ ေတာေတာင္ ရႈခင္းေတြ ေတာင္တန္းေတြကို သေဘာက်တတ္တဲ႔ ကၽြန္မဟာ ခ်က္ျခင္းဘဲ အလည္သြားဖို႔ စီစဥ္ပါေတာ႔တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာပါေသးတယ္. သူတို႔ ျမိဳ႕ကေလးဟာ မနက္ဆို ေရေတြ ခဲေလာက္ေအာင္ကို ေအးပါတယ္တဲ႔။ ဒါေၾကာင္႕ ထူထူထဲထဲ ဝတ္လာပါ တဲ႔ေလ။ ကၽြန္မေနတဲ႔ျမဳိ႕ကလည္း အလြန္ေအးျမတဲ႔ ရာသီဥတု ရွိေပမဲ႔လို႔ ေရခဲတဲ႔ထိေတာ႔ မေအးပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ေရခဲေအာင္ေအးတဲ႔ ေနရာက အေအးဒဏ္ကိုလည္း ခံစားၾကည္႔ခ်င္တာလည္း ပါတာေၾကာင္႔ ဒီခရီးကို ထြက္ျဖစ္တာပါ။

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ျမင္ရတဲ႔ ေတာင္ေတြ ထင္ရွဴးေတာေတြက ခရီးမထြက္ျဖစ္တာ ၾကာလို႔ ေလးလံ ထိုင္းမိႈင္းေနတဲ႔ စိတ္ေတြကို လန္းဆန္းေစႏုိင္ တာေတာ႔ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းေကာင္းတာေၾကာင္႔ ၂နာရီနီးပါးေလာက္ ကားစီးရေပမဲ႔ အိပ္ငိုက္တာ၊ ပ်င္းရိတာမ်ိဳး မျဖစ္ရေလေအာင္ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္ ရႈခင္းေတြက ကၽြန္မကို ဆြဲေဆာင္ ထားပါေတာ႔တယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရို္က္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြကို ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္ေနာ္။ အျမန္ေမာင္းေနတဲ႔ ကားေပၚက ရိုက္ခ်က္ေတြကေတာ႔ လွလွပပ မရွိသလို ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ ရႈခင္းေတြကို ရိုက္ဖို႕ လြတ္သြားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္း ေအာက္က ပံုေလးေတြဟာ ၾကည္႔တဲ႔သူကို အနည္းငယ္ေတာ႔ျဖင္႔ စိတ္ကို လန္းဆန္းေစႏိုင္ လိမ္႔မယ္လို႔ေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္ရွင္။

 တစ္ဖက္မွာ ေတာင္.. တစ္ဖက္မွာေတာ႔ နက္ေစာက္လွတဲ႔ ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီး

 ေတာင္ကမ္းပါးယံေတြကို ေကြ႔ကာ ပတ္ကာ ေဖာက္ထားတဲ႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ 

စိမ္းလန္းတဲ႔ ေတာအုပ္ေတြက တစ္ဖက္မွာ

ေကြ႔ေကာက္ေနတဲ႔ ေတာင္ေပၚ ကားလမ္းကို ျမင္ရပံု

အေကြ႔အေကာက္ေတြ မ်ားလွတဲ႔ ေတာင္တန္းၾကီးေတြေပၚက လမ္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးတဲ႔ ေနာက္ ေျမျပန္႔ လြင္ျပင္လမ္းကို ျဖတ္ရျပန္ပါတယ္. ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္မွာေတာ႔   က်ယ္ဝန္းလွတဲ႔ ၾကံစိုက္ခင္းေတြက ၾကည္႔၍ မဆံုးႏိုင္ေအာင္

စိမ္းစိုလွစြာ တည္ရွိေနပါတယ္။ ေျမျပန္႔ဆိုေပမဲ႔လို႔ ေတာင္တန္းေတြ ပတ္ကာ ဝိုင္းေနတဲ႔ လြင္ျပင္ေဒသျဖစ္ပါတယ္.

ဟုိးအေနာက္မွာေတာ႔ ျမင္႕ျမင္႕မားမား မႈန္ျပာရီေဝေနတဲ႔  ေတာင္တန္းၾကီးေတြပါ..

လဖက္ခင္း၊ ၾကံစိုက္ခင္းနဲ႔ ထင္းရွဴးပင္တို႔ စိမ္းစိမ္းစို... 

သီးႏွံစိုက္ခင္းတစ္ခ်ိဳ႕..

ျခံဳလႊာျခံဳထားတဲ႔စိုက္ခင္းမ်ား

စိမ္းစိမ္းစိုစုိ

လြင္ျပင္စိုက္ခင္းေတြ ဆံုးသြားျပန္ေတာ႔ ေတာင္တန္းေတြ လာျပန္ေခ်ျပီ။

ကားလမ္းေဘးက လွမ္းျမင္ရတဲ႔ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း

 တစ္ဖက္က လာတဲ႔ကားေတြ တသီတစ္တန္း

ေတာင္ေတြကို ျဖတ္ကာ လမ္းေဖာက္လုပ္ ရံုတင္မက ေတာင္ကိုထြင္းျပီး လုပ္ထားတဲ႔ လိုဏ္ေခါင္းကိုလည္း ျဖတ္ေက်ာ္ရပါေသးတယ္။ ဒီထဲမွာေတာ႔ ပါလာတဲ႔ ဖုန္းေတြ လိုင္းမမိေတာ႔ပါဘူး။  တစ္မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္ႏိုင္တဲ႔ ဥမွင္လမ္းဟာ ကား၂စီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ သြားသာရံုသာ က်ယ္ဝန္းေပမဲ႔လို႔  မီး အလင္းေရာင္ လံုလံု ေလာက္ေလာက္ ရွိရံုတင္မက တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ မေဝးလွဘဲ ဖုန္းဆက္ႏုိင္မဲ႔ တယ္လီဖုန္းလိုင္းေတြ တပ္ဆင္ေပးထားပါတယ္။ ဥမွင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခု ျဖစ္ခဲ႔ရင္ မိမိမွာ ပါသြားတဲ႔ လက္ကိုင္ဖုန္းေတြ အလုပ္မလုပ္ေပမဲ႔လို႔ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ဆက္သြယ္ႏိုင္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပ ေစပါတယ္။

ထြက္ေပါက္ေရာက္ပါျပီ။ ညာဘက္မွာ ေလးေထာင္႔ကြက္ေလးေနရာက တယ္လီဖုန္းထားတဲ႔ ေနရာပါ။

သူငယ္ခ်င္းက မွာထားပါတယ္။ ဒီလိႈင္ဂူေက်ာ္တာနဲ႔ သူတို႕ေနတဲ႕ ျမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္ေတာ႕မွာတဲ႔ ။ ဒါနဲ႔ ဆင္းဖို႔ အသင္႔ျပင္ထား ရပါေတာ႔တယ္။ ေရွ႕မွာ လမ္းခြဲရွိပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ လမ္းခြဲေရာက္ပါျပီ။  အဲဒီေနရာမွာ ဆင္းလိုက္ေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းအိမ္က လာၾကိဳမဲ႕ကားက မေရာက္ေသးတာနဲ႔ ခဏေစာင္႔ေနရင္း ေဘးဝန္းက်င္ ရႈခင္းကိုရသေလာက္ ဓာတ္ပံု ရိုက္လိုက္ ပါေသးတယ္။ :)

 ထင္းရွဴးပင္နဲ႔ ေတာင္တန္းမ်ား

စိုက္ခင္းတစ္ခ်ိဳ႕..

ေရွ႕ဆက္သြားရမဲ႔ လမ္း (လမ္းခြဲေနရာကေန ရိုက္ထားတာပါ) 

ေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းသြားတဲ႔ လမ္းသြယ္ေလးက သူငယ္ခ်င္းေနတဲ႔ ျမိဳ႕ကေလးျဖစ္ျပီး အေစာက လမ္းမၾကီးအတုိင္းကေတာ႔ တစ္ျခား ျမိဳ႕ၾကီး ဆီ ေရာက္ပါတယ္။

အေပၚမွာ လမ္းမၾကီးေပၚက ျမင္ရတဲ႔ တံတားၾကီးက အေစာက ျဖတ္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းပါ။ ေတာင္တန္းေတြ ၾကားထဲကေန သူကေတာ႕ ေရွ႕ဆက္သြားေနပါတယ္။. ကၽြန္မတို႕ကေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေနတဲ႔ အိမ္ကိုသြားဖို႔ လမ္းခြဲဆင္းသြားတဲ႔ လမ္းေပၚကေန ကားရပ္ျပီး ဓာတ္ပံု ခဏ ရိုက္ၾကပါတယ္။ နက္ရိႈင္းတဲ႔ ေခ်ာက္ႏွစ္ဖက္ ကို ျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ႔ ကြန္ကရိ တံတားၾကီးျမင္ေတာ႕ ဂုတ္ထိပ္တံတားကို သတိရလိုက္မိတာ အမွန္ပါ။

ဒါက ကၽြန္မတုိ႕ ေရွ႕ဆက္သြားမဲ႔ လမ္းပါ။ သူက လြင္ျပင္ေတြၾကားကေန ျဖတ္သြားရမွာမို႔ အဆင္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္။

လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္က အေရာင္စံုသစ္ပင္ ေတာင္တန္းတို႕က ေနာက္မွာ တရိပ္ရိပ္ က်န္ခဲ႔ေလျပီ။


တေျဖးေျဖးနဲ႔ အိမ္နဲ႔ နီးလာေလ အေမွာင္ထုက စိုးမိုးစ ျပဳလာေလ ျဖစ္ပါတယ္. ဒီေတာ႔ ဘာဓာတ္ပံုမွ ေကာင္းေကာင္း မရို္က္လိုက္ ရေတာ႔ဘဲ သူငယ္ေနတဲ႔ ျမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္သြားပါတယ္။ အိမ္ရို္က္ေတာ႔ ဗိုက္ကလည္း ဆာေနျပီျဖစ္လို႔ ထမင္းစားဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႔ အိမ္ရဲ႕ အေရွ႕ကြပ္လပ္ၾကီးမွာ မီးဖိုၾကီး အၾကီးၾကီး ရွိပါတယ္။ မီးဖိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ ေအးစျပဳေနတဲ႔ ကၽြန္မအတြက္ အေပ်ာ္လြန္ျပီး မီးဖိုေဘးနား မခြာႏိုင္ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ထမင္းစားဖို႔ ျပင္ဆင္တဲ႔ေနရာမွာ မီးဖိုေဘးနား ေနရတဲ႔ ဟင္းခ်က္နည္းကို ကၽြန္မက လူလည္က်ျပီး ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ :)

ဒီမွာၾကည္႕ပါ။ ကၽြန္မက မီးဖိုေဘးနားထိုင္ျပီး ငါးကင္ရတဲ႔ အလုပ္ကို ေရြးလိုက္တာပါ။ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းထားလဲေနာ္. ဟင္းခ်က္ကူရင္း မီးလဲ လႈံရတယ္ေလ.. ငါးကင္ဖို႕ ဗိုက္ထဲမွာ ဂ်ဳးျမစ္အပါအဝင္ နံနံ၊ ပင္စိမ္း ဖက္ဖယ္၊ ငရုပ္သီး၊ ၾကက္သြန္ျဖဴတို႕ကို ဆား၊ အရသာမႈန္႕ေတြနဲ႔ အဆာသြပ္ျပီး ငါးတစ္ေကာင္ လံုးကိုလည္း အဲဒီ အဆာပလာေတြနဲ႔ အရသာ ဝင္ေအာင္ နယ္ဖတ္ထားတာပါ။ ငါးကင္ေနရင္း ကင္မရာတကိုင္ကိုင္နဲ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္စရာရွာေနတဲ႔ ကၽြန္မဟာ အေမွာင္ထုထဲမွာ ဘာကိုမွ ရိုက္စရာမေတြ႔တဲ႔ အဆံုး ငါးကင္တာကို ဓာတ္ပံုရိုက္ ပါတယ္။ ျပီးေတာ႔ ေကာင္းကင္မွာ ရႊန္းရႊန္းျမျမ သာေနတဲ႔ လျပည္႔ခါနီး တစ္ရက္အလိုရဲ႕ လမင္းၾကီးကို ဓာတ္ပုံ ရိုက္ပါေတာ႔တယ္။ :)

ဒါကေတာ႔ နတ္ေတာ္လျပည္႕ မေရာက္ခင္ တစ္ရက္အလိုမွာ လမင္းၾကီးကို ရိုက္ထားတဲ႔ ပံုရိုက္ပါ။  အဲဒီလို ဓာတ္ပံုရိုက္ေနတုန္းမွာ မီးဖိုထဲမွာ တစ္ျခားဟင္းေတြ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက လွမ္းေအာ္ပါတယ္။ “ ေဟး ငါးကင္ရင္း ဓာတ္ပံုရိုက္တာခ်ည္းဘဲ လုပ္မေနနဲ႔.. ငါးေတြ မီးတူးကုန္ဦးမယ္”တဲ႔ :P မီးတူးေအာင္ေတာ႔ ဘယ္သူက ကင္ပါ႔မလဲေနာ္။ မီးတူးရင္ ကိုယ္ပါ ငတ္သြားမွာေပါ႔.. ဟုတ္ဘူးလား။

ကဲ.. ၾကည္႕ေလ ဘယ္မွာတူးလို႔လဲေနာ္။. တေျဖးေျဖးနဲ႔ အနံ႔ေလး ေမႊးလာတဲ႔ ငါးကင္ေလးက ဗိုက္ဆာေနတဲ႔ ကၽြန္မကို မေနႏိုင္ေအာင္ ျမဴဆြယ္လို႔ ေနပါတယ္။ ခုလို အေနအထားေလးမွာ ေခ်ာက္ေကာ၊ ပါးေကာ အနံ႔ေတြပါတဲ႔ ႏွမ္းဆီေလးနဲ႔ ငါးကို ႏွံ႕ေအာင္ သုတ္လိမ္းေပးပါတယ္။

ဝါး... က်က္သြားျပီ.. ဗိုက္လဲ ဆာလွျပီ။ က်က္မွ ပါဘဲ..  မက်က္ရင္ အစိမ္းလိုက္ စားမိေတာ႔မယ္..  :)

ရွိတာေလးနဲ႔ ျပင္ဆင္ေကၽြးတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္က ထမင္းဝိုင္းပါ.. ဝက္သားနဲ႔ မုန္လာပန္းေၾကာ္၊ ငါးကင္၊ ၾကက္ေျခေထာက္ခ်ဥ္စပ္၊ ဝက္အူအေျခာက္ေၾကာ္၊ ဝက္ရိုးနဲ႔ ဆြမ္ထန္ ဟင္းခ်ိဳ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ ဂ်ဴးျမစ္သုပ္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလးပါ။ ဗိုက္ဆာေနလို႔ ဘယ္ႏွပန္းကန္ စားမိမွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ႔ဘူး ။ စပ္လိုက္တာလဲ ရွဴးရွဳးရွဲရွဲ အသံျမည္ေအာင္ကို စပ္ပါတယ္:)

ညအိပ္ရာဝင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းက ေစာင္ေတြ အထူစားၾကီး လာေပးပါတယ္။ ခုျခံဳထားတဲ႔ ေစာင္ေတြတင္ အေတာ္ေလး ထူလွပါျပီ။ ဒါေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာရွာတယ္ မနက္မိုးလင္းလို႔ လာၾကည္႔ရင္ ေရခဲျဖစ္ေန မွာ စိုးလို႔ ေစာင္ေတြ လာထပ္ေပးတာဆိုျပီး အထူၾကီးေတြ လာေပးပါတယ္။ သူတို႕ျမိဳ႕ ကေလးရဲ႕ ေအးစက္တဲ႔ ေဆာင္းရာသီ ညက ဘယ္ေလာက္မ်ား ေအးပါ လိမ္႕လို႔ ေမွ်ာ္လင္႕ျပီး သကာလ  ေစာင္ အထပ္လိုက္ ၾကီးကို ျခံဳရင္း မအိပ္ေသးခင္ ပါသြားတဲ႔ စာအုပ္ေလး ဖတ္ျပီး ေအးလာမဲ႔ အခ်ိန္ကိုေစာင္႕ပါတယ္. သို႕ေသာ္ စာဖတ္ရင္း မၾကာခင္မွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီး တေရးႏိုး လာခ်ိန္ မွာေတာ႔ ျခံဳထားတဲ႔ ေစာင္ၾကီးေတြက ထူလြန္းလို႔ အိုက္လာရျပီး ေစာင္ေတာင္ ခြာပစ္ယူရ ပါေတာ႔တယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းကို “နင္ေျပာေတာ႔ အရမ္းေအးတယ္ဆို.. ဘယ္ကလာ၊ အိုက္လာလို႕ ေစာင္ေတာင္ ခြာပစ္ရတယ္” လို႔  ရယ္ရယ္ေမာေမာ ျပန္ေျပာမိပါတယ္။ “အဲဒါ ကံေကာင္းတာတဲ႔ .. ခါတုိင္းေန႔ဆို ခ်မ္းလြန္းလို႔ အိပ္လို႕ေတာင္ မရဘူး” လို႔ သူက  ျပန္ေျဖပါတယ္။

မနက္ခင္း မိုးလင္းေတာ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႕ အကြက္အကြင္း ရွာရပါတယ္။ ေတာင္ေတြကလြဲလို႔ ဘာမွ ရိုက္စရာ မျမင္ေတာ႔ အိမ္နားမွာခုန္ဆြ ခုန္ဆြ က်လိက်လိ လုပ္ေနတဲ႔ စာကေလးငွက္ေတြကို ရိုက္ပါတယ္။

 တူတူ ပ်ံသန္းစို႔..

ဟုိသည္ပ်ံသြား ေဆာ႕ကစား

တစ္မိုးေအာက္မွာ... ႏွစ္ေယာက္တည္း  း)

ဒီပံုမွာဆိုရင္ ဘယ္ဘက္ကအေကာင္ေလးက ကႏြဲ႕ကလ်မွီေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္.  ေအာ္ သူတို႔ေတြ.. း)

 တစ္ေကာင္က ကႏြဲ႕ကလ်မွီေနျပီး. တစ္ေကာင္က အၾကင္နာအၾကည္႕ေတြနဲ႔ ၾကည္႕ေနတယ္လို႕ မထင္ဘူးလားဟင္.. (သူမ်ားေတြမ်ား ေႏြးေႏြးေထြးေထြး) :P

ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္. ေမာင္ရယ္ အဲေလ. သူတို႕က စာကေလးေတြဆိုေတာ႔ ေမာင္လို႔ ေျပာလို႔ မရဘူး ဒီေတာ႔ “ ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္ စာရယ္” (စာ= ကိုကို စာကေလး(သို႕) ေမာင္ေမာင္ စာကေလးကို ဆိုလိုပါသည္ ) လို႕ သီခ်င္းဆိုေနၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕ေနာ္. :P

သူ႕က်ေတာ႕ သနားစရာ တစ္ကိုယ္တည္းရယ္. ၾကည္႕ရတာ ဝမ္းနည္းအားငယ္ေနတဲ႔ ပံု.... း(

သူတို႕အိမ္မွာ အိုးေတြနဲ႔ စိုက္ထားတဲ႔ ပန္းေတြကို ရိုက္ပါတယ္။ ပန္းေတြမွာ လာနားတဲ႔ ပ်ားေတြလည္း ကၽြန္မရဲ႕ ေမာ္ဒယ္ေတြ ျဖစ္သြားကုန္တာေပါ႔ေနာ္။ :P

ပန္းနာမည္ကသာ Kiss me quick ။ အပင္က ဆူးေတြခ်ည္း .. နာမည္ကိုသာ ယံုလိုက္ရင္ သြားျပီ :P

ဘာပန္းမွန္းနာမည္မသိတဲ႔ ပန္းေတြကိုလည္း ရို္က္ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ႕ လိေမၼာ္ျခံကိုသြားျပီး ပိုင္ရွင္ကို ခြင္႕ေတာင္းလို႔ ဓာတ္ပံုသြားရိုက္ပါတယ္။ ျပြတ္သိပ္ခဲေအာင္ေန သီးေနတဲ႔ လိေမၼာ္သီးေတြကို ၾကည္႔ျပီး အသည္းယားဖုိ႕ေကာင္းတာ အမွန္ပါ။

 အပင္ေပၚက

 တို႕လို႕ တြဲေလာင္း

အျပန္မွာေတာ႔ အခင္းပိုင္ရွင္က ကၽြန္မတို႔စားဖို႔ ဆိုျပီး လိေမၼာ္သီး လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ေတြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီကလည္း အားနာနာနဲ႔ လိေမၼာ္သီးေတြ ယူျပီး ျပန္လာခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီလို အားနာတတ္သူပါ။   :)

လိေမၼာ္သီးေတြဟာ အပင္ေပၚက ခ်က္ျခင္း ခူးလာတာမို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လတ္ဆတ္တယ္ဆိုတာ ပံုမွာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို အတြဲလိုက္ကို အလံုးေရ ၈လံုး ၉လံုးခန္႔ ပါဝင္ပါတယ္။ လတ္ဆတ္ ခ်ိဳျမေနတဲ႔ လိေမၼာ္သီးဟာ လူကို လန္းဆန္း သြားေစခဲ႕ပါတာ အမွန္ပါ။

ဓာတ္ပံုရိုက္ျပီး ျပန္လာတဲ႔ ကၽြန္မတို႕ကို သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမ်ိဳးသားကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ ေကၽြးေမြး တဲ႔ ျမီးရွည္ကို အားရပါးရ စားၾကပါေတာ႔တယ္။ ကၽြန္မတို႕ စားေနက် ျမီးရွည္နဲ႔ မတူ တမူကြဲျပားတဲ႔ ဒီျမီးရွည္ အေၾကာင္း ကိုေတာ႕ ( ဒီေနရာမွာ)  ေရးခဲ႕ဖူးပါတယ္ေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမ်ိဳးသားက သူ ကိုယ္တုိင္ လုပ္ေကၽြးတဲ႔ ျမီးရွည္ ကို စားေကာင္းရဲ႕လားနဲ႔ မၾကာခဏ ေမးရွာပါတယ္။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက “မေကာင္းရင္လည္း ေကာင္းတယ္လို႔သာေျပာ ၊ ဒါမွ ေနာက္တစ္ေခါက္ သူလုပ္ေကၽြးမွာတဲ႔.. မေကာင္းဘူးေျပာ လုိက္ရင္ ေနာက္တစ္ခါ မေကၽြးဘဲ ေနလိမ္႔မယ္” လို႔ စ ေနာက္ျပီး ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ .. မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာစရာ မလိုေအာင္ကို စားလို႕ေကာင္းလွတဲ႔ ျမီးရွည္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမီးရွည္ စားျပီးတာနဲ႔ အိမ္ျပန္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ျပီး သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ ျမိဳ႕ကေလးကေန ျပန္ခဲ႔ၾက ပါေတာ႔တယ္။ ဒီခရီး ကိုေတာ႕ ေတာင္ေတြ ၾကားကေန ျဖတ္သန္းျပီး သြားရတာမို႔ “ ေတာင္ေတြၾကားမွာ သြားတဲ႔ ခရီး ” လို႔ အမည္ေပးလိုက္ ပါတယ္ရွင္..

ခ်စ္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစေနာ္..